Oude PS3 kan zwarte gaten bestuderen

Het verhaal begint in 2007 bij ene Dr. Gaurav Khanna, een professor fysica aan de universiteit van Massachusetts Dartmouth. Zijn specialiteit is de studie van zwarte gaten. Om zijn berekeningen te controleren, had hij op een bepaald moment nood aan een apparaat dat krachtiger was dan de computers van de universiteit. In de hoop zelf een supercomputer te kunnen bouwen, begon hij Playstation 3-toestellen met elkaar te verbinden.

Deze consoles bevatten immers erg krachtige GPU’s en CPU’s. Bovendien lieten de vroege modellen toe om een tweede besturingssysteem te installeren, waardoor ze in serie gekoppeld konden worden. Professor Khanna koos voor Linux. De vroegste versie van zijn supercomputer bestond uit 16 toestellen, 12 gekocht door hemzelf en de universiteit, en nog eens 4 werden gedoneerd door Sony. Het verhaal kreeg plots de aandacht van de media en voor hij het goed en wel besefte, groeide zijn computer uit tot 200 consoles, waarvan er 180 werden ingezet om berekeningen te maken voor zijn studie.

De luchtmacht, uw vriend

Zijn onderneming trok in 2010 ook de aandacht van de Amerikaanse luchtmacht. Die wilde eens wat anders dan computers die werkten op het toen al hopeloos verouderde Windows XP en verzocht Khanna hen te helpen bij het bouwen van hun eigenste supercomputer. Zo geschiedde en de Condor Cluster was geboren.

Uit dank schonk de luchtmacht 176 PS3’s aan Khanna. Klein bier voor een organisatie die nu beschikte over een systeem met 1760 toestellen, die samen een rekenkracht van 500TFLOPS kon opwekken. De cluster van Khanna kon nu beschikken over de kracht van 3000 laptops en desktops. Even later kreeg hij van de luchtmacht nog eens 220 machines. In 2010 zorgde Sony er echter ook voor dat gebruikers van dan af geen tweede OS meer konden installeren. Zo waren de vroege modellen van de PS3 opeens de enige geschikte toestellen om het project mee te onderhouden.

Prijskraker

Prijsgewijs was de supercomputer van professor Khanna een waar budgetmirakel. Zijn systeem met 200 toestellen had een waarde van 75000 dollar. Titan, een ‘echte’ supercomputer kostte ter vergelijking 97 miljoen dollar. Dat is begrijpelijk wanneer je weet dat deze een rekenkracht bezit van 17 petaFLOPS (met een piek van 27), terwijl die van Khanna een 50-75 TFLOPS kon opwekken. Omgezet beschikt Titan over 17000 TFLOPS.

Geen eerlijke vergelijking zou je zeggen, want ja, Titan kost meer, maar het beschikt over zoveel extra kracht. Maak je echter een nieuwe berekening, dan zien we dat de prijs van een gelijkwaardige, op PS3-draaiende supercomputer ‘slechts’ 27 miljoen dollar zou kosten. Iets meer dan een kwart van Titan dus. Waarom investeren onderzoekers ook alweer in supercomputers?

Super PS4?

Wanneer we kijken naar de rekenkracht van de PS4, dan zien we dat elk toestel 1,84TFLOPS haalt. Om aan dezelfde kracht te komen als de 1760 systemen van de luchtmacht, zou je met andere woorden slechts een 270-tal PS4-machines nodig hebben. Als we de huidige aankoopprijs van de nieuwste consoles in acht nemen, zou dat 100.000 dollar kosten. Een besparing van 650.000 dollar ten opzichte van het PS3-systeem van de luchtmacht.

Een supercomputer op basis van PS4-toestellen behoort helaas niet tot de mogelijkheden, aangezien Sony nog steeds niet toestaat om opnieuw een tweede OS te installeren. Dat is doodzonde want het zou ‘slechts’ 5,8 miljoen dollar kosten om met een systeem op basis van PS4-consoles een supercomputer te bouwen die de concurrentie aankan met Titan.

Dat is evenveel als de verzameling auto’s en vliegtuigjes van Floyd Mayweather. Zonde.