Hands-on met Mavic Pro: DJI’s opvouwbare drone
Eind september onthulde DJI de Mavic Pro: de eerste opvouwbare drone van het bedrijf. DJI belooft niet alleen dat je zijn drone in een handtas kan opbergen, maar verkondigt eveneens dat zijn toestel voorzien is van allerhande slimme systemen. Tijdens een event in Lissabon kregen we de kans om deze slimme systemen uit te testen.
Handtasformaat
Wanneer je de Mavic Pro uitgeklapt ziet, doet hij op het eerste zicht niet klein aan. De drone ziet er robuust uit en wanneer je zijn armen met proppellers meerekent, hoeft hij qua grootte niet veel onder te doen voor de Phantom van DJI. Wat wel opvalt, is dat het basisgestel van de drone een stuk kleiner is dan deze van andere toestellen van het bedrijf. Wanneer je de armen van het toestel inklapt, blijft er dan ook een verrassend klein gadget over, dat inderdaad in een gemiddelde handtas past.
Eenmaal je de Mavic Pro uit je tas hebt gehaald, kan je bijna onmiddellijk aan de slag. Je hoeft namelijk slechts de vier armen van het toestel op hun plaats te draaien: de propellers zullen dankzij G-krachten vanzelf op de juiste plaats gaan staan. Met één enkele tik op de opstijgknop in de app van DJI hangt je drone enkele meters boven de grond te zweven.
Sensoren
Behalve met de opvouwbaarheid van zijn drone, pronkt DJI eveneens met de slimme functies die het toestel heeft. Voor deze slimme systemen bevat de Mavic Pro vier camerasensoren. De twee sensoren die zich aan de voorzijde bevinden, zullen voorkomen dat je drone tegen obstakels botst. De camerasensoren aan de onderzijde worden bijgestaan door twee ultrasone sensoren en meten onder andere de afstand tot de grond. De fotocamera die aan de buik van de drone hangt neemt de tracking voor zijn rekening.
Dankzij de verschillende sensoren kan je de Mavic Pro in modi gebruik die voor de andere drones van DJI (nog) niet bestaan. Met ActiveTrack zal de drone mensen automatisch volgen. Wanneer je het toestel in profile mode zet, zal de drone je zijkant in beeld houden. Dit kan je leuke video’s opleveren, al dien je wel goed op te letten wanneer je deze functie gebruikt. Aan de zijkant van het toestel zitten namelijk geen sensoren: de drone zal obstakels niet zien aankomen en een botsing niet kunnen vermijden.
Botsingen
Ook wanneer je de Mavic Pro in sport mode gebruikt, zal het toestel geen botsingen kunnen vermijden. Tijdens deze modus kan de drone tot 65 kilometer per uur vliegen, een snelheid die in Lissabon voor een indrukwekkende show zorgde. Wanneer de Mavic Pro zo snel vliegt, zal het toestel lichtjes voorover leunen. Hierdoor worden de sensoren wederom buiten spel gezet.
Wanneer de sensoren wel hun werk kunnen doen, levert dit goede resultaten op. De app zal een waarschuwingssignaaldat lijkt op de parkeersensoren van een wagen laten horen wanneer het een obstakel nadert. Indien je dit signaal blijft negeren, zal de drone automatisch stil blijven hangen. Dankzij terrain following zal het toestel bovendien naar boven bewegen wanneer het zich boven een heuvel bevindt. Tijdens de proefsessie bleef de weelderige fauna en flora van Portugal dankzij de slimme functies steevast gespaard.
Conclusie
De Mavic Pro doorstond de korte proefsessie met glans. Alle functies waarmee DJI de drone promoot werkten naar behoren. Uiteraard valt het af te wachten of dit ook het geval blijft tijdens lange film- en vliegsessies. Voorlopig kunnen we echter enkel met goedkeuring naar de nieuwste drone van DJI kijken, al had het prijskaartje van 1.199 euro wat ons betreft wel iets lager gemogen.
