The Legend of Zelda: Link’s Awakening review: Nog steeds een klassieker
The Legend of Zelda: Link’s Awakening is een Switch remake van de game uit 1993. Toen was Link’s Awakening de vierde game in de Zelda-franchise en de eerste game die verscheen voor een handheld console, namelijk de Game Boy. Het was ook de eerste game die niet plaatsvond in het koninkrijk van Hyrule dat centraal staat in de franchise. Hoewel Zelda deel uitmaakt van de titel van deze game, verscheen ook zij niet in het spel. De volledige focus ligt namelijk op Link, die wakker wordt op het eiland Koholint. Om het eiland te ontsnappen moet Link op zoek naar acht instrumenten die hem zullen helpen om de Wind Fish, een soort van goddelijke walvis, wakker te maken zodat hij het eiland kan ontsnappen.
Kritiekpuntjes in het origineel
De originele game was een wereldwijd succes, maar had ook zijn negatieve punten en er kwam veel commentaar op de bediening en de saaie graphics. Om die reden bracht Nintendo vijf jaar later een geüpdatete versie van de game uit voor de toen nog nieuwe Game Boy Color: Link’s Awakening DX. Deze game maakte gebruik van kleurrijke graphics en had zelfs een nieuwe dungeon met kleurenpuzzels. Andere exclusieve extra’s waren de aanwezigheid van ondersteuning voor de Game Boy Printer, waarmee je foto’s kon afdrukken. Samen verkochten beide klassieke versies van Link’s Awakening meer dan zes miljoen exemplaren. Deze remake voor de Switch verkocht ondertussen al meer dan drie miljoen exemplaren.
Kleurrijk, moderne design
Fans van het origineel zullen deze remake ongetwijfeld een ware verademing vinden. De pixelachtige stijl van het origineel (die bijdroeg aan de sfeer van het verkennen van dungeons) maakt plaats voor een kleurrijke wereld zoals je ze vandaag de dag zou verwachten. Link ziet er een beetje uit als een plastiek speelgoedje dat je bij een Magic Box kan vinden en datzelfde geldt voor de speelwereld zelf. Dat klinkt misschien als een vreemde vergelijking, maar het is een compliment en werkt perfect voor de game. Of je je nu door het bos begeeft of door een moeras, elke locatie is in dezelfde stijl opgebouwd, maar kleine details en effecten zorgen steeds voor een unieke sfeer en een streling voor het oog. Dit is hoe we willen dat een Zelda game er vandaag de dag uitziet.
Dat gezegd zijnde, het is duidelijk dat al deze grafische pracht behoorlijk wat kracht vraagt van de Nintendo Switch en dat zorgde ervoor dat de framerate in Link’s Awakening niet altijd even stabiel leek te zijn. Er wordt ook gebruik gemaakt van een blur onder- en bovenaan het scherm en die stoorde enorm tijdens het spelen omdat objecten of vijanden aan de randen van het scherm in- en uit focus gingen en zo ongewild de aandacht naar hen toe trokken.
Heerlijk klassieke gameplay, met positieve verbeteringen
Op het vlak van gameplay speelt Link’s Awakening echter geweldig en we zijn dan ook bereid om de grafische imperfecties er bij te nemen. Net zoals andere Zelda games ligt de focus op het verkennen van dungeons en het verzamelen van objecten om zo verder te komen in het spel. Als iemand die het origineel gespeeld heeft, zal je weinig problemen hebben om alles te ontdekken en je snel door het spel te begeven, maar als nieuwe speler is het toch even aanpassen, want niet alles is even duidelijk. Zo moet je in het eerste half uur van het spel een NPC bestrooien met magisch poeder, maar toen de NPC plots verdwenen was nadat we het poeder gevonden hadden, konden we niet ontdekken hoe we hem terug moesten doen verschijnen. Doelloos het gebied rondlopen en verlaten om dan terug te keren leek zowat de enige echte oplossing en dan verscheen de NPC plots weer. In het origineel moest je steeds verschillende items linken aan knoppen om ze te kunnen gebruiken. Dat is nog steeds het geval voor zaken zoals de Roc’s Feather (springen), maar ten opzichte van het origineel zijn er gelukkig wat quality of life verbeteringen aangebracht en kan je bijvoorbeeld gewoon een sneltoets indrukken om je schild te gebruiken. Deze aanpassingen zijn zeer welkom en laten je toe om op de game te focussen in plaats van op inventory management.
Een andere toevoeging aan Link’s Awakening waarvoor we heel dankbaar zijn, is die van Manbo’s Mambo, een liedje dat je kan spelen op je Ocarina om zo te teleporteren naar een actief Warp Pad. Zo spaar je enorm veel reistijd uit. Sommige spelers zullen dit misschien een overdreven vereenvoudiging vinden van de game, maar spelers van toen die nu, 26 jaar later, een voltijdse job en familie hebben, zullen Nintendo hier zeer dankbaar voor zijn. Er zijn verder nog andere gameplay toevoegingen te ontdekken, waaronder 10 Nintendo poppetjes die je kan verzamelen in de game, en dat zorgt ervoor dat Link’s Awakening meer te bieden heeft dan ooit tevoren, zelfs voor terugkerende spelers.
The Legend of Zelda: Link’s Awakening: Het verdict
We kunnen dan ook niet anders dan deze The Legend of Zelda: Link’s Awakening een hoge score te geven en de game aan iedereen aan te raden. Link’s Awakening zal altijd een klassieker zijn en deze remake maakt de titel in 2019 opnieuw heerlijk modern. Een absolute aanrader.
